droog magazine
HOME   

December 25, 2019 - Droog Magazine periodical for investigative journalism

 De zaak Ad van Liempt


Samenvatting - deel 2

Promotie tegen beter weten in 


Inleiding 1987 1994 2000 2002
2007  2008 2011 2012 2017
2019





Collage: de jonge doctor in DWDD en der blaue Pfau

Inleiding

Niet alleen het proefschrift van Ad van Liempt is gestoeld op bedrog – dat geldt voor meerdere van zijn boeken en meer dan één Andere Tijden-aflevering. Dat blijkt uit onderzoek van luitenant-kolonel H.L. Zwitzer (†), prof. dr. Duco Hellema, drs. Max Dohle, dr. Regina Grüter en Droog Magazine. Deze onderzoeken, door meerdere mensen onafhankelijk van elkaar verricht, strekken zich uit over een periode van 32 jaar.


In tenminste één boek:  Gemmeker (het proefschrift, 2019), één lang artikel (De massamoord van Galoeng Galoeng, 9 blz., VN, 1987) en één lezing (Westerbork, 2012) is sprake van klassiek plagiaat. De andere gevallen betreffen andere vormen van pronken met andermans veren.

Omdat plagiatoren vrijwel altijd veelplegers zijn, zou het hele oeuvre van de jonge doctor met de stofkam nageplozen moeten worden, om uitsluitsel te krijgen over de vraag: wat heeft Van Liempt nu werkelijk toegevoegd aan de bestaande kennis?


De oorspronkelijkheid van het tv-oeuvre van Van Liempt wordt besproken in het hoofdstuk 'TV-dingetjes' – een verhaal apart.


Bart FM Droog, Eenrum, 16 augustus 2019; herzien 25 december 2019


Het hele onderzoek staat op: www.droog-mag.nl/2019/vl/

naar begin



1994 – Een mooi woord voor oorlog


Van Liempts tweede aantoonbare pronken met andermans veren vindt plaats in 1994, met het boek Een mooi woord voor oorlog, over de aanloop naar de Eerste Politionele Actie.


Auteur en uitgever wekken in dit boek de indruk onthullingen te doen. Echter: het boek voegde niets toe aan de destijds bestaande kennis. Dat weerhield Van Liempt er niet van om in 2015 te claimen dat er vóór dit werk nauwelijks tot niets geschreven over de Politionele Acties. Om daar in 2019 als jonge doctor nog aan toe te voegen dat dit boek ertoe bijgedragen had het taboe om de Politionele Acties als 'oorlog' aan te duiden te doorbreken, en de inmiddels overleden criticus en historicus H.L. Zwitzer een trap na te geven.

Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/pronken-1994.pdf


naar begin


2000 – Een Andere Tijden-uitzending


In de uitzending grotendeels gewijd aan een Friese Siamese tweeling uit de jaren vijftig, zit een item van dertien minuten over Kamp Westerbork. Samensteller Ad van Liempt laat presentator Hans Goedkoop zeggen dat er nooit serieus onderzoek is gedaan naar SS-kampcommandant Gemmeker. Wie Loe De Jong erop naslaat ziet dat dit ook anno 2000 onzin was. Op pagina’s 734- 745 van Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog - Deel 8 – Gevangenen en gedeporteerden (2e band), 1978 staan Gemmeker en zijn entourage centraal. Die elf pagina’s zijn de weerslag van een zéér diepgaand onderzoek door De Jong naar Gemmeker, en uit precies die pagina’s, plus informatie uit andere al decennia eerder verschenen werken, is de Andere Tijden-uitzending opgebouwd.


Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/andere-tijden-gemmeker-2000.pdf


naar begin


2002 – Kopgeld


Ook dit boek zou sensationeel nieuws bevatten: Nederlandse agenten hadden in WO2 premies opgestreken voor elke opgepakte Jood. Echter, Theo Gerritse in het AD: “Het werd gebracht als een grote scoop. Auteur en uitgever wekten de indruk dat zij een terra incognita van de Tweede Wereldoorlog hebben betreden. Dat is allerminst het geval.”


Zie; http://www.droog-mag.nl/2019/vl/pronken-2002.pdf

naar begin

2007 – Een Andere Tijden –uitzending


Op de site van Andere Tijden (AT) staat over deze uitzending: “Ruim tweehonderd Duitse krijgsgevangenen en meer dan vijftig Nederlandse militairen komen na de oorlog om bij het ruimen van mijnen. Dat blijkt uit het televisie-programma Andere Tijden dat donderdag wordt uitgezonden.”


Nee – dat bleek uit eerdere onderzoeken, uit 1966, 1994 en 1995.


In 2019 noemt van Van Liempt deze uitzending een van z'n favorietste AT-uitzendingen. Over de door landmijnen uiteen-gereten krijgsgevangen Duitsers zegt hij dan: “Daar was eigenlijk niks over bekend, nooit iets over geschreven.”

Tsja.


Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/pronken-2007.pdf

naar begin


2008 – Andere Tijden Sport: Foekje Dillema


Bij de Andere Tijden Sport (ATS) uitzending over atlete Foekje Dillema (1926-2007) neemt Ad van Liempt de verantwoordelijk-heid voor het besluit om alle afspraken met Foekje Dillema-biograaf Max Dohle te verbreken en met Dohles onderzoek aan de haal te gaan.


Die afspraken waren: alle onderzoeksresultaten met elkaar delen. Eerst zou het boek verschijnen, en dan pas zou de documentaire uitgezonden worden. Maar Van Liempt zei letterlijk: “We hebben een scoop en die geven we niet uit handen.”

Dohle: “Ik was verslagen.”

 
Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/5-de-zaak-ad-van-liempt-foekje-dillema-max-dohle-vpro.pdf

naar begin


2011 – Jodenjacht


Guus Meershoek en Tommy van Es, historici verbonden aan de Politieacademie, stelden over dit werk: “In de ondertitel van het boek Jodenjacht. De onthutsende rol van de Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog heeft hij [Van Liempt] het over de Nederlandse politie als geheel. Hij behandelt echter een zeer beperkte groep politiemensen.” Namelijk, 230 man, terwijl de gehele politiemacht, inclusief marechaussee, destijds uit circa 16.500 mensen bestond.

Dit is niet de enige misleiding rond dit boek: op de omslag van de eerste druk stonden als auteurs vermeld: Ad van Liempt en Jan H. Kompagnie.


Nu waren beiden alleen als eindredacteur bij dit boek betrokken, en Jan H. Kompagnie slechts deels – door ziekte moest hij vroeg-tijdig het project verlaten en stierf kort na verschijning. De echte schrijvers bestonden uit een team van jonge onderzoekers.


Het dient gezegd dat Van Liempt in al zijn bescheidenheid niet “Dr. Ad van Liempt” op de omslag had laten zetten. Hij was daartoe wel gerechtigd: op 10 januari 2010 kende de universiteit van Amsterdam hem een eredoctoraat toe, met de bijhorende lusten en lasten.1

.
Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/pronken-2011.pdf

1ANP. Eredoctoraat voor journalist Ad van Liempt. Het Parool, Amsterdam, 10-01-2010.
https://www.parool.nl/nieuws/eredoctoraat-voor-journalist-ad-van-liempt~bb6dd697/


naar begin

2012 – De Westerbork-lezing


Een lezing die Ad van Liempt in Kamp Westerbork houdt, blijkt grotendeels gebaseerd op een door Frits Barend en Henk van Dorp geschreven VN-bijlage uit 1979. Van Liempt zegt tijdens zijn lezing herhaaldelijk dat zijn bron een VPRO-radioprogramma uit 1987 is en dat in dit driedelige programma duidelijk verwezen werd naar het originele stuk van Barend en Van Dorp.


Dat laatste klopt aantoonbaar niet, zo blijkt na beluistering van die uitzendingen, die inmiddels online gearchiveerd staan. Daar-uit kan men concluderen dat de VPRO-radiomakers in 1987 plagiaat pleegden – waarmee Van Liempts lezing een vorm van heling was.


Vraag blijft hierbij of hij zich hiervan bewust was, of dat hij daarover werd voorgelogen door VPRO-medewerker Marnix Koolhaas, die in 2012 bij hoog en bij laag beweerde dat in de radio-uitzendingen de namen van de oorspronkelijke auteurs wel degelijk te horen waren. Waarmee een andere vraag rijst: in die aftitelingen van die serie uit 1987 wordt de naam van Marnix Koolhaas nergens genoemd. Hè? Inderdaad: hè?


Marnix Koolhaas ging anno 2019 helaas niet in op vragen die Droog Magazine hem hierover stelde.


Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/pronken-2012.pdf

naar begin


2017 – De Rode Kruis-boeken


In 2012 beloofde de toenmalige Nederlandse Rode Kruis (NRK)-directeur Cees Breederveld schoon schip te maken met het besmette oorlogsverleden van de organisatie. Hij besloot tot een onderzoek. Namens het NIOD zette researcher Dr. Regina Grüter zich aan deze taak. Haar onderzoek zou in 2017 in boekvorm gepresenteerd worden, vóór de feestelijkheden rond het jubileum. Eerst herdenken, dan vieren was het devies.


Tegelijkertijd werd er gewerkt aan een feestelijk jubileumboek. Dat zou aan-vankelijk gemaakt worden door twee vrouwelijke auteurs. Afspraken werden gemaakt om informatie uit te wisselen, en ook de inhoud van de twee boeken werd op elkaar afgestemd.


Een van de twee oorspronkelijke auteurs van het feestboek kon door omstandigheden niet langer aan dit project werken en werd na enige tijd vervangen door Ad van Liempt. Geheel tegen alle afspraken in besloot de jubileumcommissie van het NRK vervolgens dat het jubelboek vóór het zwartboek zou verschijnen.


Vlak voor het uitkwam schond eredoctor Van Liempt zelf nog meer afspraken, door in de Nieuwsshow op Radio 1 onder meer de suggestie te wekken dat vondsten gedaan door Regina Grüter zijn vondsten waren.


Zie: http://www.droog-mag.nl/2019/vl/150-jaar-rode-kruis.pdf


naar begin


Uit het onderzoek is óók gebleken dat Ad van Liempt bij kritiek op zijn werkwijze verdedigt middels niet onderbouwde verdachtmakingen, daarbij geholpen door connecties in de media. Daarover meer in Deel 4.

Samenvatting Deel 1 kunt u lezen door op Deel 1 te klikken.

Samenvatting Deel 3 kunt u lezen door op Deel 3 te klikken.


Het hele onderzoek staat op: www.droog-mag.nl/2019/vl/


Dr. Ad van Liempt maakte geen gebruik van de hem herhaaldelijk en tijdig geboden mogelijkheid te reageren.


naar begin