|
|||
March 8, 2022
(updated May 12, 2022) ![]() Rechtbank Groningen, 8 maart 2022. Het was een surrealistisch gebeuren,
vanochtend in zittingszaal 18 van de Rechtbank
Groningen. Op de rol stand de zaak Beenen versus
Droog: oftewel de schrijver van het boek vol
antisemitische complottheorieën Hitlers
diamanten (Aspekt, 2020) versus een van de
journalisten die kritisch over dat boek bericht
hadden, waarna de uitgever besloot het boek uit de
handel te nemen.
Conclusie van Antwoord Al het door Beenen bij de dagvaarding
aangeleverde "bewijs"-mate-riaal en al diens
argumenten waren eenvoudig te weerleggen – hetgeen
de NVJ-advocaten al drie maand voor de zitting
gedaan hadden, middels deze 'Conclusie van Antwoord' (pdf).
De onzinnigheid van deze klachten wordt al aangetoond in de 'Conclusie van Antwoord', en kan ook online gecheckt worden in het online dossier Hitlers diamanten. Beenens advocaat, Mr. Lamers, die twintig minuten te laat arri-veerde, had kennelijk niet de moeite genomen om ook maar iets van de weerlegging (in 'de Conclusie van Antwoord') tot zich te nemen, laat staan het 'bewijsmateriaal' van zijn cliënt kritisch te bekijken. En om het nog vreemder te maken: hij had verzuimd de rechtbank van enig bewijsmateriaal te voorzien. Hij hield zijn betoog, waarin hij eerst stelde dat Hitlers diamanten fictie was, een roman a la Da Vinci Code (quatsch: het boek is uitgebracht als non-fictie: oftewel: echt waar!), dat ik passages uit het boek aan het CIDI had voorgelegd, om daarna te verklaren dat ik dat gedaan zou hebben zonder het boek gelezen te hebben. Alsof ik de aan CIDI ter beoordeling gezonden passages uit een kristallen bol had gehaald – te krankzinnig voor woorden. De voorzitter vroeg Beenens advocaat wat ze nu eigenlijk wilden en ook waarom hij geen bewijsstukken had ingediend. “Daar heeft u wel een puntje,” antwoordde de Eindhovense advocaat herhaalde-lijk. De NVJ-advocaten deden hun zeer zakelijke verhaal, zeiden dat wat Beenen écht wilde was de hele kritische pers monddood maken, en dat dit daarom een principiële zaak was. De voorzitter vroeg me naar mijn kant van het verhaal – waarop ik vertelde hoe ik tot het schrijven over Hitlers diamanten gekomen was, dat dit alleen gebeurd was na lang aandringen van de uitgever en door sensatielust van De Telegraaf, dat de uitgever en Beenen me voor de verschijning geen recensie-exemplaar wilden sturen, maar dat ik maar naar een persconferentie moest gaan om vragen over het boek te stellen – wat ik geweigerd had, omdat ik dan geen inhoudelijke vragen had kunnen stellen. En dat Jaap van den Born en ik eerst een week of twee nadat we exemplaren bemachtigd hadden, onze recensie hadden geschreven – en dat we vóór publicatie nog te rade waren gegaan bij het CIDI, de Anne Frank Stichting en het OM, met de vraag of de vele passages waar wij over struikelden inderdaad antisemitisch van karakter waren.
Uitspraak 12 mei 2022. Uiteindelijk kwam de uitspraak twaalf dagen na de aangekondigde datum. De rechtbank Groningen sprak schrijvers dezes (en dus feitelijk ook zijn co-auteurs Jaap van den Born en Bas Paternotte) op alle punten vrij en veroordeelde Beenen tot het betalen van alle proceskosten. Zie: het vonnis (pdf). To top of page |
|||
|
|||
|